Η ανθρωπότητα, όπως εξηγούν, οι Μπαχάι Γραφές έχει περάσει από το στάδιο της παιδικής ηλικίας και τώρα βρίσκεται στο κατώφλι της συλλογικής της ωριμότητας. Οι επαναστατικές και εκτεταμένες αλλαγές που συμβαίνουν σήμερα είναι χαρακτηριστικές αυτής της μεταβατικής περιόδου -μιας περιόδου που μπορεί να παρομοιαστεί με την εφηβεία. Σε αυτήν την περίοδο, οι σκέψεις, οι στάσεις και οι συνήθειες από τα πρώτα στάδια ανάπτυξης της ανθρωπότητας παραμερίζονται και νέα πρότυπα σκέψης και δράσης που αντικατοπτρίζουν την επικείμενη ωριμότητά της ριζώνουν σταδιακά. Ο Αμπντολ-Μπαχά εξηγεί: «Αυτό που εφαρμόζετο για τις ανθρώπινες ανάγκες κατά την πρώιμη ιστορία της φυλής, δεν μπορεί ούτε να ανταποκριθεί ούτε να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις αυτής της ημέρας, αυτής της περιόδου καινοτομίας και ολοκλήρωσης». Και συνεχίζει: «Ο άνθρωπος πρέπει τώρα να διαποτιστεί με νέες αρετές και δυνάμεις, νέα ηθικά πρότυπα, νέες ικανότητες… Τα δώρα και οι ευλογίες της περιόδου της νεότητας, αν και έγκαιρα και επαρκή κατά την εφηβεία της ανθρωπότητας, είναι τώρα ανίκανα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ωριμότητάς της.».

Το χαρακτηριστικό αυτής της επικείμενης ενηληκίωσης είναι η ενοποίηση της ανθρώπινης φυλής. Ο Σόγι Εφέντι γράφει ότι, ενώ η ενότητα «της οικογένειας, της φυλής, της πόλης-κράτους και του έθνους έχουν δοκιμαστεί διαδοχικά και πλήρως εδραιωθεί» η παγκόσμια ενότητα είναι «ο στόχος προς τον οποίο αγωνίζεται να φτάσει μια ταλαιπωρημένη ανθρωπότητα». Σε ένα άλλο απόσπασμα, αναφέρεται στην «εγκαινίαση ενός παγκόσμιου πολιτισμού τέτοιου που κανένα θνητό μάτι δεν έχει δει ποτέ ή κανένας ανθρώπινος νους δεv έχει συλλάβει». Αυτός ερωτά: «Ποιος είναι εκείνος που μπορεί να φανταστεί το υψηλό πρότυπο στο οποίο ένας τέτοιος πολιτισμός, καθώς ξεδιπλώνεται, είναι προορισμένος να φτάσει; Ποιος μπορεί να υπολογίσει τα ύψη στα οποία η ανθρώπινη ευφυΐα, απελευθερωμένη από τα δεσμά της, μπορεί να φτάσει; Ποιος μπορεί να διανοηθεί τα βασίλεια που το ανθρώπινο πνεύμα, αναζωογονημένο από το διάχυτο φως του Μπαχαολλά που λάμπει στο μέγιστο της δόξας του, θα ανακαλύψει;»

Η ανάδυση ενός παγκόσμιου πολιτισμού, ευημερεύοντα τόσο στην υλική όσο και στην πνευματική του διάσταση, υπονοεί ότι οι πνευματικές και πρακτικές πτυχές της ζωής πρέπει να προοδεύουν μαζί. Μέσω της πίστης και της λογικής, καθίσταται δυνατό να ανακαλυφθούν οι δυνάμεις και οι ικανότητες που βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση στα άτομα και στην ανθρωπότητα στο σύνολό της, και να εργαστούμε για την πραγματοποίηση αυτών των προοπτικών. Η αναγνώριση της θεμελιώδους αρμονίας της επιστήμης και της θρησκείας επιτρέπει επίσης τη δημιουργία, την εφαρμογή και τη διάδοση πνευματικών και υλικών γνώσεων μεταξύ όλων των κατοίκων του κόσμου.

«Η ευημερία της ανθρωπότητας, η ειρήνη και η ασφάλειά της είναι ανέφικτες  εκτός εάν και μέχρις ότου εδραιωθεί σταθερά η ενότητά της.» – Μπαχαολλά

Εξερεύνηση αυτού του θέματος

Αυτή η συλλογή σελίδων διερευνά περαιτέρω πτυχές της εξέλιξης του πολιτισμού.

• Συνοχή μεταξύ Πνευματικού και Υλικού
• Πίστη και Λογική
• Επιστήμη και Θρησκεία
• Αποσπάσματα – Μια εισαγωγική επιλογή αποσπασμάτων από τις Μπαχάι γραφές με θέμα την πνευματική και υλική εξέλιξη του πολιτισμού
• Άρθρα και Πηγές – Δοκίμια, άρθρα και υλικό που προσφέρουν περαιτέρω σκέψεις πάνω σε αυτό το θέμα.